van voldoening naar frustratie naar gematigd tevredenheid

Al heel lang wil ik iets van kleding haken en elke keer kocht ik leuke haak blaadjes met de leukste modelletjes er in. Het was een genot om door te bladeren. En daar bleef het helaas ook bij want ik kon met geen mogelijkheid wijs worden uit die patronen. Ondertussen bleef de stapel tijdschriften maar groeien.

Tot ik een modelletje tegen kwam waarvan ik dacht, he dat ziet er leuk uit en volgens mij begrijp ik het patroon ook. Dat ga ik proberen!

Dan komt de volgende moeilijkheid. Wat voor kleur garen zal ik eens uitkiezen. Toen ik een paar jaar geleden begon met haken had ik ongeveer 5 bolletjes katoen. Ja, dan heb je het maar te doen met wat je hebt, maar in de loop der tijd is er natuurlijk steeds meer bijgekomen en hoe meer keus je hebt hoe moeilijk het wordt om een kleurtje uit te kiezen.

Maar ook dat is gelukt en het is lila geworden.

Ik kon er aan beginnen. Ik volgde het tekenpatroon en het lukte heel goed. Wat een voldoening zeg. Eindelijk een patroon wat mij wel lukte.

Het voorpand was af en natuurlijk loop je dan naar de spiegel en hou je het gehaakte deel voor je. Ja leuk dat wordt wel wat. Zo nu het achterpand. Lekker makkelijk want dat was precies hetzelfde als het voorpand.

Snel de schouders aan elkaar genaaid en op die manier maar even passen. Daar was de frustratie want het was veel te ruim! En dan die kleur! die maakt mij flets.

Toch maar verder in elkaar gezet en nog een krab steek randje er omheen. Even strijken en weer passen.

En ondanks dat het wat te groot is geworden (het is een aansluitend model) is er ook wel een gematigd tevredenheid want het is mij gelukt en misschien probeer ik nog een poging maar dan met een kleur die mij beter past en met haaknaald 2 i.p,v. 3



Groetjes, Monique